Rudysty: świadkowie ekstremalnego klimatu

Publikacja IPal PAN — de Winter, N. J., al Fudhaili, N., Arndt, I., Claeys, P., Fraaije, R., Goderis, S., Jagt, J., López Correa, M., Munnecke, A., Stolarski, J., and Ziegler, M. 2025. Living on the edge: Response of rudist bivalves (Hippuritida) to hot and highly seasonal climate in the low-latitude Saiwan site, Oman. Climate of the Past 21, 2361–2387, doi:10.5194/cp-21-2361-2025

Rycina: Zmienność temperatur odczytanych z muszli różnych gatunków rudystów (górny wykres) oraz dobrze zachowany okaz Vaccinites vesiculosus (zdjęcie poniżej). Kolorowe wykresy pokazują pełen rozrzut danych, a czarne kropki oznaczają średnie wartości miesięczne. Szare poziome linie wyznaczają najwyższą i najniższą średnią miesięczną w całym zestawie pomiarów.

Tropikalne huśtawki temperatur sprzed 75 mln lat
Rudysty, wymarłe małże o masywnych muszlach, tworzyły ogromne rafy w tropikalnych morzach kredy, których osady odsłaniają się dziś między innymi w Omanie. Analiza izotopów skupionych (ang. clumped isotopes) w dobrze zachowanych szkieletach rudystów pozwoliła oszacować temperatury sprzed 75 mln lat: po stosunkowo chłodnych zimach (około 20°C) następowały upalne lata, gdy temperatura wody przekraczała 40°C. Część małży wstrzymywała wzrost w najtrudniejszych miesiącach. Badania te pokazują, jak dawne organizmy morskie radziły sobie z ekstremalnymi warunkami klimatycznymi (ang. greenhouse Earth).