Rafy przyszłości mogą narodzić się w głębinach

Publikacja IPal PAN — Vaga, C.F., Quattrini, A.M., Seiblitz, I.G.L., Huang, D., Quek, Z.B.R., Stolarski, J., Cairns, S.D. & Kitahara, M. V. 2025. A global coral phylogeny reveals resilience and vulnerability through deep time. Nature, doi: 10.1038/s41586-025-09615-6.

Rycina: Korale sześciopromienne pojawiły się we wczesnym paleozoiku (ok. 460 mln lat temu) jako osobnicze, prawdopodobnie heterotroficzne formy, takich jak Kilbuchophyllia. W mezozoiku pojawiło  się wiele heterotroficznych rodzajów, które żyją do dziś (np. Caryophyllia, Madrepora), natomiast rafowe korale fotosymbiotyczne pojawiły się w triasie (ok. 240 mln lat temu) i wielokrotnie doświadczały kryzysów środowiskowych. Współcześnie korale fotosymbiotyczne tworzące rafy (np. Mussismilia) ponownie stoją w obliczu wymierania. Fotografie: Jarosław Stolarski (trzy lewe zdjęcia); Marcelo V. Kitahara (Caryophyllia, Mussismilia); NOAA National Centers for Coastal Ocean Science (Expedition to the Deep Slope 2007).

Jak koralowce przetrwały 460 milionów lat zmian

Choć rafy koralowe zajmują tylko niewielką część powierzchni oceanów, są domem dla ponad jednej czwartej gatunków morskich i mają kluczowe znaczenie dla życia blisko miliarda ludzi. Nowa filogeneza molekularna koralowców madreporowych (Scleractinia) wskazuje, że ich przodek (ok. 460 mln lat temu) był niesymbiotyczny (cudzożywny). Pojawienie się symbiozy z organizmami samożywnymi (ok. 300 mln lat temu) przyspieszyło różnicowanie koralowców, ale zwiększyło ich wrażliwość na zmiany środowiska. Głębokowodne koralowce niesymbiotyczne mogą ocalić przyszłość raf.

Materiały prasowe:
Polska Agencja Prasowa "Koralowce głębokowodne nadzieją dla przyszłości raf koralowych"