Praktyczne zastosowanie badań nad biowęglanami
Publikacja IPal PAN — Stolarski, J., van Dijk, I., Benning, L. G. 2025. Controls on CaCO3 polymorphism: From laboratory precipitation to biomineralization across geological time. Elements 21(2): 92–97, https://doi.org/10.2138/gselements.21.2.92
Rycina: Syntetyczne i biogeniczne polimorfy węglanu wapnia. Na lewo: syntetyczny wateryt (żółty) na kalcycie (czerwony). Na prawo: muszla małża z aragonitem (niebieski) i kalcytem (czerwony). Obrazy SEM, kolory sztuczne.
Węglan wapnia (CaCO₃) jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych związków chemicznych na Ziemi. Posiada on kilka odmian – kalcyt, aragonit czy wateryt – a każda z nich ma odmienne właściwości. Wiele organizmów wykorzystuje CaCO₃ do budowy struktur biomineralnych, kontrolując wytwarzanie poszczególnych odmian poprzez procesy fizjologiczne. Publikacja podsumowuje aktualny stan wiedzy na temat abiotycznych i biologicznych mechanizmów kontrolujących formowanie polimorfów CaCO₃ (chemizm oceanu, fizjologia). Strategie stosowane przez organizmy do regulacji polimorfizmu mogą znaleźć zastosowanie w zrównoważonej produkcji materiałów o pożądanych właściwościach.