Przebieg i rezultaty wykopalisk
Główne pole występowania kości w Krasiejowie zostało udostępnione w wyniku prac nadzorowanych przez mgr inż. Janusza Gnyrę w 2000 roku. Podstawowym zadaniem wykopalisk w 2001 roku było zidentyfikowanie największego zagęszczenia kości z myślą o ekspozycji muzealnej na miejscu.
Bezpośredni nadzór nad tegorocznymi pracami wykopaliskowymi w Krasiejowie prowadzili asystenci: mgr Tomasz Sulej (Instytut Paleobiologii PAN), który był organizatorem II Studenckiego Obozu Poszukiwawczego, mgr Mariusz Lubka (doktorant Uniwersytetu Wrocławskiego) i mgr Dorota Majer (Uniwersytet Opolski).
Prace wykopaliskowe rozpoczęte zostały od zachodniego krańca wyrobiska. Uczestniczyli w nich pracownicy Instytutu Paleobiologii PAN wraz z grupą studentów (równocześnie zwykle około 10 osób, w sumie 74 studentów). Podobnie, jak w poprzedzającym sezonie wykopaliskowym, w warstwie kościonośnej poprowadzone zostały rowy poszukiwawcze szerokości 1 m, głębokie do spągu warstwy (około 1 m). Od krawędzi poziomu eksploatacyjnego poprowadzone zostały co 4 m poprzeczne rowy orientowane północ-południe, połączone rowem podłużnym wschód-zachód, które umożliwiły odprowadzanie wody deszczowej.
Frekwencja szczątków kostnych była zróżnicowana; ku wschodowi zmniejszał się udział czaszek metopozaurów. W miejscu największego nagromadzenia wyznaczone zostało pole o wymiarach 8 × 20 m, które obrzeżone zostało rowem i pozostawione jako obszar przyszłej ekspozycji. Na pozostałej powierzchni rozpoczęto całkowite usuwanie warstwy kościonośnej. Prace były utrudnione przez deszczową pogodę, zakupione więc zostało przenośne zadaszenie, które zakryło częścią powierzchni wykopalisk umożliwiając pracę bez względu na warunki pogodowe.
Kolejne miesiące pracy zespołu badawczego przynosiły odkrycia materiałów kopalnych bardzo różnej natury. Najbardziej spektakularne znaleziska to wielkie czaszki cyklotozaurów, dotąd znane z Krasiejowa jedynie z fragmentów. Z naukowego punktu widzenia najciekawsze są znaleziska pojedynczych kości prajaszczurek, dotąd w Krasiejowie nie znajdowanych. Istotne jest również udokumentowanie występowania pradinozaura w dolnym poziomie kościonośnym. Pierwsze znalezisko kości krzyżowej pochodziło z osypiska, nie było więc pewne czy wypadła z tego poziomu, zaś większość ubiegłorocznych znalezisk związane jest z horyzontem położonym około 8 m wyżej. Ważniejsze odkrycia w kolejnych miesiącach:
Czerwiec.- II Studencki Obóz Poszukiwawczy rozpoczął się 18 czerwca. Już w pierwszych rowach natrafiono na masowe występowanie czaszek metopozaurów i pojedynczych kości fitozaurów. Znaleziska te pozostawione zostały na miejscu do czasu określenia położenia przyszłej ekspozycji.
Lipiec. - Natrafiono na czaszkę cyklotozaura z żuchwą, a także liczne kręgi, żebra oraz kilka kości długich: humerus, scapulocoracoid, i femur. Współwystępowały z nimi kości pasa barkowego i miednicy. Jest to pierwsze w świecie znalezisko kompletnej żuchwy i kości długich cyklotozaura (znane jedynie u pokrewnych rodzajów z rodziny Capitosauridae).
Wydobyta została kompletna uzębiona uzębiona kość długości około 2 cm, prawdopodobnie należąca do pra-jaszczurki (Prolacertilia).
Wyznaczono granice ekspozycji i obrzeżono ja rowami.
Sierpień.- Wydobyto pierwsze kości pradinozaura z dolnego poziomu (kręgi oraz ischium) oraz trzy małe, ok. 6-9 mm długości kręgi należące prawdopodobnie do prajaszczurki (Prolacertilia).
Natrafiono na pierwszy fragment czaszki aetozaura z dolnego poziomu (lewe frontale) i pierwsze w Krasiejowie znalezisko kości pasa barkowego metopozaura w pierwotnym ułożeniu.
Ukończone zostało pogłębianie rowów wokół pola ekspozycyjnego, z których wydobyte zostały wcześniejsze znaleziska kostne. Ustawione zostało zadaszenie.
Wrzesień. - Wydobyto fragment ogona metopozaura z kręgami w pierwotnym ułożenie, co umożliwi rekonstrukcje tej części ciała. Wyjęte w postaci monolitów zostało duże nagromadzenie kości metopozaurów.
W niższej części poziomu kościonośnego natrafiono na przewarstwienie z obfitością szczątków roślinnych, wśród nich kilka fragmentów gałązek i liści nadających się do identyfikacji gatunkowej. W konkrecji znaleziono dość dobrze zachowaną głowę ryby ganoidowej.
Ukończone zostało oczyszczanie miejsca pod budynek muzealny. Do czasu ukończenia prac nie udało się jednak doprowadzić do zabezpieczenia odsłoniętych kości, co zostało jedynie uzgodnione z władzami administracyjnymi.
